fragmenty książki W. T. Walsha: Saints in action Wielcy apologeci mówili i umierali bez lęku, i nie ma bardziej uderzającego zlustrowania starego powiedzenia że krew męczenników jest nasieniem Kościoła …More
fragmenty książki W. T. Walsha: Saints in action Wielcy apologeci mówili i umierali bez lęku, i nie ma bardziej uderzającego zlustrowania starego powiedzenia że krew męczenników jest nasieniem Kościoła niż plon jaki wyrósł z ich zasiewu w IV stuleciu wraz z pojawieniem się gigantów intelektu zwanych Ojcami. Bazyli wraz z dwoma Grzegorzami swym nauczaniem o Trójcy Świętej podnieśli Wschód z jego błędów. Jan Chryzostom w Antiochii a potem Konstantynopolu, wygłaszał mocne kazania i napisał niezliczone traktaty rzucające dotąd niezmącone światło na tajemnice Starego i Nowego Testamentu. Hieronim uczył się hebrajskiego od rabinów by móc poprawić omyłki apologetów i ich przeciwników poprzez tłumaczenie całego Pisma Świętego z obszernymi komentarzami na jego temat (…) Ambroży z Mediolanu, tak jak Chryzostom na Wschodzie, opierał się zapędom heretyckich Cezarów a upokarzając nawet wielkiego Teodozjusza, ustanowił niewątpliwą niezależność katolickiej hierarchii biskupiej na Zachodzie. Jednak …More
Święci beatyfikowani i kanonizowani przed SW II, różnią się bardzo od kanonizowanych po Soborze. Ci sprzed wieków byli naprawdę święci w swym postępowaniu …More
Święci beatyfikowani i kanonizowani przed SW II, różnią się bardzo od kanonizowanych po Soborze. Ci sprzed wieków byli naprawdę święci w swym postępowaniu. Posuwali się nawet do heroizmu. Oni stanowczo odrzuciliby ekumenizm, modernizm, fałszywe religie - to dla nich byłoby nie do pomyślenia.
Świat jęknął i zdumiał się że jest heretycki ale na szczęście byli tacy jak święty Atanazy, którzy odrzucali ówczesny pseudo-ekumenizm czyli semi-arianizm.
„Ojciec Ortodoksji” urodził się pod koniec III wieku po Chrystusie, przypuszczalnie w Aleksandrii. Według kontynuacji Historii Kościelnej Euzebiusza z Cezarei, spisanej przez Rufina z Akwilei już …More
„Ojciec Ortodoksji” urodził się pod koniec III wieku po Chrystusie, przypuszczalnie w Aleksandrii. Według kontynuacji Historii Kościelnej Euzebiusza z Cezarei, spisanej przez Rufina z Akwilei już jako chłopiec został zauważony przez biskupa miejsca Aleksandra, gdy wraz z innymi chłopcami brał udział w odtwarzaniu rytuału Chrztu Świętego, pełniąc rolę szafarza. Biskup po przepytaniu młodego Atanazego doszedł do wniosku, że udzielone Chrzty były ważne oraz że chłopiec wykazuje predyspozycje do misji kapłańskiej. Sokrates przekazuje inną wersję tego wydarzenia, twierdząc że chłopcy naśladowali kapłanów i ich święcenia. Sozomen z kolei wskazuje na zdolności Atanazego do nauki, tak iż biskup postanowił uczynić go swoim sekretarzem a Atanazy wykształcił się biegle w gramatyce i retoryce. Nawiązał również przypuszczalnie kontakty z egipskimi ojcami pustyni, co zaowocowało potem spisaniem żywota św. Antoniego opata. Po rozpoczęciu panowania Konstantyna Wielkiego, w wieku około dwudziestu lat …More
“Europejskie oświecenie zaowocowało nie tylko okrucieństwami rewolucji francuskiej; przyniosło również dobre owoce, jak idee wolności, równości i braterstwa, które — jak wiadomo — są zakorzenione …More
“Europejskie oświecenie zaowocowało nie tylko okrucieństwami rewolucji francuskiej; przyniosło również dobre owoce, jak idee wolności, równości i braterstwa, które — jak wiadomo — są zakorzenione w Ewangelii. Choć idee te głoszono w oderwaniu od niej, to jednak same mówiły o swym pochodzeniu. W ten sposób francuskie oświecenie przygotowało grunt pod lepsze zrozumienie praw człowieka. (…) Idee wolności, równości i braterstwa umacniały się — niestety, za cenę krwi wielu ofiar na szafocie — i rzucały nowe światło na dzieje ludów i narodów, przynajmniej na dwóch kontynentach, europejskim i amerykańskim, dając początek nowej epoce w historii. Jeśli chodzi o ideę braterstwa, która jest na wskroś ewangeliczna, okres rewolucji francuskiej przyniósł także jakieś nowe jej ugruntowanie w dziejach Europy i świata. Braterstwo łączy nie tylko poszczególnych ludzi, ale także narody. Historią świata powinna rządzić zasada „braterstwa ludów”, a nie tylko polityczne układy sił czy absolutna wola monarchów …More
"Wolność równość braterstwo albo śmierć" - chyba tak to szło ? Wolność równość braterstwo wyłącznie dla rewolucji i prowadzących ją zbrodniarzy - …More
"Wolność równość braterstwo albo śmierć" - chyba tak to szło ? Wolność równość braterstwo wyłącznie dla rewolucji i prowadzących ją zbrodniarzy - śmierć dla wszystkich mających Boga w sercu. Takie to lucyperskie oświecenie, którego Wojtyła był niekwestionowanym sługą.
Jan Paweł II mówiąc o wolności, równości i braterstwie w istocie dystansuje się do tychże pojęć w znaczeniu ewangelicznym, nie ma bezwzględnej wolności …More
Jan Paweł II mówiąc o wolności, równości i braterstwie w istocie dystansuje się do tychże pojęć w znaczeniu ewangelicznym, nie ma bezwzględnej wolności, równości i braterstwa bez określonych zasad, bowiem to spowodowałoby globalny chaos, czego jesteśmy świadkami. W jaki antykatolicki, a wręcz globalistyczny sposób, rozumie te pojęcia wykazało zorganizowanie międzyreligijnego spotkania, na zasadzie równości religijnej za czasów Cesarstwa Rzymskiego.
Święty Ludwik Maria Grignion de Montfort, autor aktu strzelistego Totus Tuus ego sum, et omnia mea tua sunt, w swoim Traktacie o doskonałym nabożeństwie do Najświętszej Maryi Panny podkreśla wielką …More
Święty Ludwik Maria Grignion de Montfort, autor aktu strzelistego Totus Tuus ego sum, et omnia mea tua sunt, w swoim Traktacie o doskonałym nabożeństwie do Najświętszej Maryi Panny podkreśla wielką rolę Matki Bożej w czasach ostatecznych i wyjaśnia obszernie tego powody: “Bóg zatem pragnie Maryję, Arcydzieło rąk swoich, w owych czasach ostatnich objawić i odsłonić: 1) Ponieważ sama ukrywała się na tym świecie i w swojej głębokiej pokorze uniżała się poniżej prochu, uzyskawszy u Pana Boga, u Apostołów i Ewangelistów to, że zamilczeli o Jej życiu. 2) Ponieważ Maryja jest Arcydziełem rąk Bożych, tak na ziemi przez łaskę, jak w niebie przez chwałę, Bóg chce, by Go za to wielbiono na ziemi i wśród żyjących wysławiano. 3) Ponieważ Maryja jest Jutrzenką, poprzedzającą i odsłaniającą Słońce sprawiedliwości, Jezusa Chrystusa, dlatego powinna być poznana i objawiona, by przez to Jezus Chrystus był uwielbiony. 4) Ponieważ Maryja jest drogą, którą Jezus Chrystus przyszedł do nas po raz pierwszy,…More
Gdy bunt Ludra nabierał rozpędu, w ten sam dzień, w którym ogłoszono przeciw niemu tzw. Edykt Wormacki, 8 maja Roku Pańskiego 1521 urodził się w Nimwegen, w pozostających wówczas pod panowaniem …More
Gdy bunt Ludra nabierał rozpędu, w ten sam dzień, w którym ogłoszono przeciw niemu tzw. Edykt Wormacki, 8 maja Roku Pańskiego 1521 urodził się w Nimwegen, w pozostających wówczas pod panowaniem Karola V Habsburga Niderlandach, Piotr Kanizjusz. Jego ojciec, Jakub Kanis był zamożnym mieszczaninem i burmistrzem, matka Egidia (Vrouw) zmarła wkrótce po narodzinach syna. Ojciec zadbał o edukację chłopca – w roku 1536 został on wysłany na uniwersytet w Kolonii, gdzie uczył się sztuk wyzwolonych, prawa cywilnego i teologii, w roku 1539 przez pewien czas przebywał na uniwersytecie w Louvain, zaś w roku 1540 uzyskał tytuł magistra sztuk wyzwolonych w Kolonii. W Kolonii poznał ks. Andrzeja Herlla, którego opiece go powierzono – przyjaciela znanego katolickiego publicysty ks. Jana Cochleusa, wygnanego z Danii, której władca przyjął protestantyzm i ogłosił się głową Kościoła arcybiskupa Lund Joergena (Jerzego) Skodborga, znanego z pobożności i ascetycznego życia, karmelitę o. Eberharda Billika oraz …More
Sprawa papieża Marcelina przez stulecia stanowiła jedną z istotnych kontrowersji dotyczących Urzędu Papieskiego, wyciąganych przez przeciwników Kościoła i Katedry Piotrowej. Pod koniec XVI wieku w …More
Sprawa papieża Marcelina przez stulecia stanowiła jedną z istotnych kontrowersji dotyczących Urzędu Papieskiego, wyciąganych przez przeciwników Kościoła i Katedry Piotrowej. Pod koniec XVI wieku w swoich rozważaniach o największych Kontrowersjach święty Robert Bellarmin pisał: „Papież Marcelin, który złożył ofiarę bożkom, co jest pewne od papieża Damazego, synodu w Sinuessie oraz z listu Mikołaja I do Michała. Jednak Marcelin nigdy nie uczył niczego przeciw wierze ani nie był heretykiem, niewiernym poza zewnętrznym aktem z powodu obawy śmierci. Jednak to czy wskutek tego zewnętrznego aktu stracił urząd papieski czy nie, nie robi wielkiej różnicy, albowiem zaraz potem abdykował z urzędu papieskiego i wkrótce potem otrzymał koronę męczeńską. Uważam jednak, że nie utracił ipso facto urzędu papieskiego albowiem jest wystarczająco pewne, że złożył ofiarę bożkom jedynie pod wpływem lęku. Można dodać do tego to co św. Augustyn w swej księdze o Chrzcie, w rozdziale XVI mówi przeciw Petilianowi …More
XVII-te stulecie, tak burzliwe dla Polski i Europy, pełne klęsk i wojen przygotowujących drogę Rewolucji, obok męczeńskiej śmierci o. Wojciecha Męcińskiego w Japonii przyniosło nie męczeństwo wprawdzie …More
XVII-te stulecie, tak burzliwe dla Polski i Europy, pełne klęsk i wojen przygotowujących drogę Rewolucji, obok męczeńskiej śmierci o. Wojciecha Męcińskiego w Japonii przyniosło nie męczeństwo wprawdzie, ale śmierć na posterunku misyjnym polskich jezuitów w Chinach idących w ślady o. Mateusza Ricciego. Również dla Chin był to okres wojen ostatnich władców z dynastii Ming z nowymi, pochodzącymi z Mandżurii cesarzami, którzy podporządkowali sobie północ a zatem dla pracy misyjnej trudny okres. Jan Mikołaj Smogulecki, herbu Grzymała, urodził się w Krakowie, w roku 1610, roku wejścia Polaków na moskiewski Kreml oraz publikacji Kazań przygodnych księdza Piotra Skargi. Był wnukiem po kądzieli Mikołaja Zebrzydowskiego – fundatora Kalwarii Zebrzydowskiej i rokoszanina z roku 1606 przeciw Zygmuntowi III Wazie. Jego ojcem był starosta bydgoski Maciej, matką Zofia. W wieku 7 lat, w roku 1617 zmarł mu ojciec. Matka posłała go do kolegium jezuickiego w Braniewie, pierwszego w Polsce, założonego w …More
W dziele swym podaje Papiasz ponadto inne jeszcze opowiadania wyżej wspomnianego Arystiona o słowach Pańskich oraz tradycje Jana prezbitera. Odsyłając tam wiedzy chciwych czytelników, uważam za …More
W dziele swym podaje Papiasz ponadto inne jeszcze opowiadania wyżej wspomnianego Arystiona o słowach Pańskich oraz tradycje Jana prezbitera. Odsyłając tam wiedzy chciwych czytelników, uważam za koniecznie potrzebne dorzucić do tego, co się już przytoczyło z pism jego, jeszcze tradycję, jaką nam podaje o Marku ewangeliście w słowach następujących: „To zaś powiedział prezbiter: Marek, który był tłumaczem Piotra, spisał dokładnie wszystko, co przechował w pamięci, ale nie w tym porządku, w jakim następowały po sobie słowa i czyny Pańskie. Ani bowiem Pana nie słyszał, ani nie należał do jego orszaku, i tylko później, jak się rzekło, był towarzyszem Piotra. Otóż Piotr stosował nauki do potrzeb słuchaczy, a nie dbał o związek słów Pańskich. Nie popełnił więc Marek żadnego błędu, jeśli w szczegółach tak pisał, jak to się w jego przechowało pamięci. O jedno się tylko bowiem starał, o to, by nic nie opuścić z tego, co słyszał, oraz by nie napisać jakiej nieprawdy”. Oto co Papiasz opowiada o Marku. …More
z przemówienia Jana Pawła II 12 marca 1979 r. do przewodniczących organizacji żydowskich, wzmiankowane wcześniej w “Drodzy przyjaciele. Z wielką przyjemnością witam was, przewodniczących i przedstawicieli …More
z przemówienia Jana Pawła II 12 marca 1979 r. do przewodniczących organizacji żydowskich, wzmiankowane wcześniej w “Drodzy przyjaciele. Z wielką przyjemnością witam was, przewodniczących i przedstawicieli światowych organizacji żydowskich i w tym charakterze tworzących wraz przedstawicielami Kościoła Katolickiego Międzynarodowy Komitet Łącznikowy. Pozdrawiam również pozostałych przedstawicieli różnych narodowych wspólnot żydowskich, którzy są tu razem z wami. (…) Zdecydowaliście się również przybyć do Rzymu, pozdrowić nowego papieża, spotkać z członkami Komisji ds. Stosunków Religijnych z Żydami i w ten sposób odnowić oraz dać świeży bodziec dialogowi, który w ostatnich latach podjęliście z przedstawicielami Kościoła Katolickiego. Jest to zaiste zatem ważny moment w dziejach naszych stosunków, i jestem szczęśliwy z okazji do powiedzenia paru słów w tej kwestii. Jak wspomnieli wasi przedstawiciele, to Sobór Watykański II ze swą deklaracją Nostra Aetate dostarczył punkt wyjścia do tego …More
Moim przekonaniem jest, że 8 lat później w 1994 roku, gdy Jan Paweł II poznał Księgę Niebios, dał jej nihil obstat - "nic nie przeszkadza" - gdy …More
Moim przekonaniem jest, że 8 lat później w 1994 roku, gdy Jan Paweł II poznał Księgę Niebios, dał jej nihil obstat - "nic nie przeszkadza" - gdy zobaczył, że według Woli Bożej dla żydów będzie potężnym darem, jak i dla wszystkich stworzeń ludzkich na całym świecie. Słowo HERMENEUTYKA ma tutaj SENS! free.fr/hermeneutyka.html Dodam, że Jana Pawła II cenię za "eureka" Księgi Niebios!
“Postanowiłem ich pszczołami pożyteczności i utwierdziłem na progu ziem chrześcijańskich, ale oto powstali przeciw mnie. Bo nie dbają o duszę i nie litują się ciał tego ludu, który z błędu nawrócił …More
“Postanowiłem ich pszczołami pożyteczności i utwierdziłem na progu ziem chrześcijańskich, ale oto powstali przeciw mnie. Bo nie dbają o duszę i nie litują się ciał tego ludu, który z błędu nawrócił się ku wierze katolickiej i ku mnie.” To tekst proroctwa św. Brygidy w cytacie z “Krzyżaków” H. Sienkiewicza. Z pewnością Janowi Pawłowi II zapadło w pamięć świętowanie 600-lecia kanonizacji szwedzkiej świętej w październiku 1991 roku, bo mówił i pisał o nim wielokrotnie, ot choćby w niesławnej encyklice Ut unum sint: “Pragnę teraz przypomnieć spotkanie modlitewne, również odbyte w Bazylice Św. Piotra, podczas którego przyłączyłem się do Luterańskich Arcybiskupów (sic!), Prymasów (sic!) Szwecji i Finlandii by sprawować Nieszpory z okazji 600-nej rocznicy kanonizacji św. Brygidy (5.10.1991)” Przygotowując się do Roku Jubileuszowego, w homilii w bazylice Św. Piotra z 13 listopada 1999 r. (źródło) Jan Paweł II ponownie przypominał “Moje myśli zwracają się teraz ku 5 października 1991 roku kiedy …More
"Uwielbiam też tłumaczenie Księgi Bereszit na polski z komentarzami rabinicznymi, i zaczytuję się Abrahamem Heschelem." (Tomasz Terlikowski) "Pojawiły się bardzo ostre artykuły w gazetach, mówiące że …More
"Uwielbiam też tłumaczenie Księgi Bereszit na polski z komentarzami rabinicznymi, i zaczytuję się Abrahamem Heschelem." (Tomasz Terlikowski) "Pojawiły się bardzo ostre artykuły w gazetach, mówiące że Sobór to ‘duchowy pogrom’. Oskarżyli Pawła VI że jest podległy Ottavianiemu (…) Niejaki Heszel z ich głównego hebrajskiego seminarium uważa nawet że istnieje złożony spisek, że wyłączono mikrofon kiedy kard. Bea przemawiał na Soborze (…) Ów Heszel wysłał właśnie długą depeszę do Cullmanna a kolejną do Bartha, prosząc by napisali do Papieża by protestował" (Y. Congar: Pamiętniki soborowe) "Chciałbym w tym miejscu podkreślić bardzo ważną rolę Rabina Profesora Abrahama Joshuy Heschela, Patrona Centrum, jaką odegrał podczas obrad Soboru Watykańskiego II i jego istotny wkład w zapisy deklaracji Nostra aetate. Jego wieloletnia współpraca ze katolikami w Europie i Stanach Zjednoczonych, spotkania z Papieżem Pawłem VI, liczne kontakty z kardynałem Augustynem Beą zaowocowały ogromnym zaangażowaniem …More
Cytowany w tekście dokument AJC z 1964 pokazuje też jak żydzi z Ameryki organizowali przed VII lobbying w Rzymie. Otóż zainstalowali się na Międzynarodowym …More
Cytowany w tekście dokument AJC z 1964 pokazuje też jak żydzi z Ameryki organizowali przed VII lobbying w Rzymie. Otóż zainstalowali się na Międzynarodowym Uniwersytecie Studiów Społecznych Pro Deo. Jak stwierdza dokument AJC: "to przez Pro Deo Komitet zyskał dojście do ważnych członków hierarchii rzymskiej." Pro Deo szkoliło kadry z zakresu administracji i zarządzania dla biedniejszych krajów. AJC pozyskała do współpracy m.in. kierującego uczelnią dominikanina o. Feliksa Morliona. Jak wskazuje dalej dokument finansowe wsparcie dla uczelni "było w znacznym stopniu dostarczane przez ciała sponsorskie w Europie i Amerykach, w których żydzi i protestanci spotykają się przyjaźnie z katolikami. (...) Z tych powodów Pro Deo jawiło się - co zostało potem potwierdzone w praktyce - jako szczególnie odpowiednie by stać się punktem kontaktowym między różnymi duchownymi i różnymi kontynentami." Kolejnym ciałem lobbystycznym była Amerykańska Rada Międzynarodowej Promocji Demokracji pod rządami Boga …More
Wśród pism własnych ks. Chołoniewskiego znalazł się publikowany w Ateneum Kraszewskiego, Sen w Podhorcach, w którym znajdziemy i rozważania o tradycji historycznej Polski, i krytykę tworzenia mitów …More
Wśród pism własnych ks. Chołoniewskiego znalazł się publikowany w Ateneum Kraszewskiego, Sen w Podhorcach, w którym znajdziemy i rozważania o tradycji historycznej Polski, i krytykę tworzenia mitów historycznych (Chmielnicki i kozaczyzna kreowana jako szansa odrodzenia wolności i upadającego ducha „lackiego”), poezji romantycznej (m.in. Fausta i Mazepy) tworzącej oderwane od rzeczywistości projekcje, zredukowania religii do sentymentalizmu, wreszcie ślepego podążania za uczuciem, które może skończyć się podążaniem za podszeptami złego ducha, który przemawia „po wolterowsku”. Występuje w owym utworze i sam Stanisław, który wiesza na szyi głównego bohatera Zygmunta, o którego duszę toczy się walka medalik maryjny. Poniżej fragment utworu dotyczący modnej dziś filozofii dialogu. “Szanowny przyjacielu – rzekł Zygmunt, z nieśmiałością przybliżając się do sumienia. Sumienie (przerywając mu mowę): Nie jestem twoim przyjacielem, skoro tylko chcesz zgody z Szatanem. Zygmunt: Ale, szanowne sumienie …More
Internet “prawdę ci powie”. W różnych opracowaniach a nawet wykładach dostępnych w sieci, pojawia się informacja że diabeł był określany w okresie patrystycznym jako “małpa Boga” (simia Dei) m.in …More
Internet “prawdę ci powie”. W różnych opracowaniach a nawet wykładach dostępnych w sieci, pojawia się informacja że diabeł był określany w okresie patrystycznym jako “małpa Boga” (simia Dei) m.in. przez Tertuliana i św. Augustyna z Hippony. Problem w tym że przeszukując dostępne zasoby literatury patrystycznej trudno takie określenie znaleźć. Określenie to wygląda zatem na późniejszy anarchonizm. Żyjący w II wieku po Chrystusie Św. Justyn Męczennik w swojej pierwszej Apologii (Cap. 54) pisze o poganach i kierujących nimi demonach że słysząc co mówili prorocy o Chrystusie, nie zrozumieli tego właściwie, lecz imitowali to co powiedziano o Chrystusie. Wymienia przy tym przykłady mitów np. o Bellerofoncie i Pegazie, który zaniósł go do nieba, o Perseuszu, który miał się narodzić z dziewicy czy o Asklepiosie, który miał uzdrawiać wszystkie choroby. Według Justyna powstała pod wpływem demonów mitologia pogańska jest zatem naśladownictwem prawdziwego przesłania chrześcijańskiego. Żyjący na …More
Diabeł jest na tyle inteligentny, by zło i grzech przedstawiać jako coś pięknego i wspaniałego, coś, co jest samym szczęściem, bo jakby ukazywał owo …More
Diabeł jest na tyle inteligentny, by zło i grzech przedstawiać jako coś pięknego i wspaniałego, coś, co jest samym szczęściem, bo jakby ukazywał owo zło takie, jakim ono jest, to nikt z ludzi nie dałby się na nie złapać.
O naświętszy Wojciesze, Krystusów męczenniku, biskupie i patronie nasz łaskawy, który wszytkim ludziom, ciebie w smutkach wzywającym, ukazujesz swoje miłosierdzie a wszystki przez Bożą łaskę wybawiasz …More
O naświętszy Wojciesze, Krystusów męczenniku, biskupie i patronie nasz łaskawy, który wszytkim ludziom, ciebie w smutkach wzywającym, ukazujesz swoje miłosierdzie a wszystki przez Bożą łaskę wybawiasz i wspomagasz, przetoż, miły a łaskawy pocieszycielu, święty Wojciesze toż miłosierdzie mnie u nałaskawszego Pana Boga mego, któregom ja nędzna często obrażała grzechy moimi niezliczonymi, [racz zjednać], abych dla twojej nasłodszej przyczyny zasłużyła od wszystkich grzechów moich być wybawiona, a racz żywota mego odtychmiast w czystocie strzedz, abych w czystości i w łasce Bożej aż do końca trwała, a z twej pomocy się radowała, a po tym żywocie do niebieskiego królestwa się dostała. Amen. Przez zasługi świętego Wojciecha, Chryste, nas wysłuchaj a jego wdzięcznemi prośbami nam zawżdy pomagaj, bo chwałą i czcią, ukoronowałeś gi, miły Panie, à ustawiłeś gi nad sprawami rąk twoich. Przeto prosimy, aby ten wielebny biskup twą nam łaską uprosił a ty dobrodziejstwa pożądane aby nam dał. Przez …More
Drzwi Gnieźnieńskie – Biskup Wojciech upomina księcia czeskiego Siódma i ósma kwatera, wykonanych z brązu, XII-wiecznych Drzwi Gnieźnieńskich (skrzydło lewe), przedstawiają dwie powiązane ze sobą …More
Drzwi Gnieźnieńskie – Biskup Wojciech upomina księcia czeskiego Siódma i ósma kwatera, wykonanych z brązu, XII-wiecznych Drzwi Gnieźnieńskich (skrzydło lewe), przedstawiają dwie powiązane ze sobą sceny z życia św. Wojciecha, z czasu, gdy był biskupem czeskiej Pragi. O pierwszej wspominają w sposób wyraźny dwa żywoty świętego – najstarszy, tzw. rzymski: S. Adalberti Pragensis episcopi et martyris Vita prio oraz De sancto Adalberto episcopo, zaczynające się od słów: Tempore illo. Otóż św. Wojciechowi podczas snu objawia się sam Chrystus, którym kupczą Żydzi, ukazując tym samym ponury los niewolników chrześcijańskich pozyskiwanych w krajach słowiańskich przez Żydów na rynki muzułmańskie na Półwyspie Iberyjskim i krajach Bliskiego Wschodu. Kolejna scena ukazuje Wojciecha stojącego przez czeskim księciem Bolesławem, z wzniesionym ku górze palcem – w geście napomnienia. Za postacią biskupa przedstawiono przedmiot i podmiot owej interwencji – Żydzi w szpiczastych nakryciach głowy prowadzą …More
„A teraz jeśli mnie Pan Dobr. zapytasz jakiego rodzaju jest to nabożenstwo p. Kunickiego?—odpowiem: Babki kruchcianej, nie umiejącej swego katechizmu. Nabożeństwo to zasadza się na klepaniu wiele …More
„A teraz jeśli mnie Pan Dobr. zapytasz jakiego rodzaju jest to nabożenstwo p. Kunickiego?—odpowiem: Babki kruchcianej, nie umiejącej swego katechizmu. Nabożeństwo to zasadza się na klepaniu wiele długich pacierzy bez żadnej uwagi, na machinalnym tylko dopełnianiu aktów religijnych, bez tego usposobienia co czyni duszę zdolną do oddania czci Bogu in spiritu et veritate, którą zalecał Chrystus Pan Samarytance, jako jedynie mu przyjemną cześć, jedynie godną Stwórcy i rozumem obdarzonego stworzenia, przeciwny zaś temu obyczaj gromił w faryzeuszach temi słowy: Populus hic labiis me honorat, cor autem eorum longe est a me, bo gdzie nie ma zastanowienia, uwagi na to co się robi, tam i serca nie ma w takowej fabrycznej robocie. Nabożeństwo to rabińskie napastuje niekiedy i samych chrześcijan odstępujących od przepisów kościoła (…) Jak są obyczaje i nałogi machinalne, pochodzące z dziwactwa i braku prawdziwej nauki, tak bywają obyczaje i nałogi święte i rozumne, wypływające z Boskiej nauki, i te …More
czyli jak to Polacy w XXI w. niewiele różnią się od tych z XIX w. Ksiądz Stanisław Chołoniewski: Artykuł nadesłany - obraz z galeryi życia mego [fragmenty] "Nie wiem jak długo byłbym w smutku i …More
czyli jak to Polacy w XXI w. niewiele różnią się od tych z XIX w. Ksiądz Stanisław Chołoniewski: Artykuł nadesłany - obraz z galeryi życia mego [fragmenty] "Nie wiem jak długo byłbym w smutku i łzach gorzkich tonął — kiedy z nienacka ukazał mi się wspaniały Starzec i przerwał moje marzenia. — Strój jego był wielce poważny — lubo kroju szaty niemogłem wyrozumieć — tylko że mi się zdał do kapłańskiego podobnym. Twarz jaśniejąca , surowa i słodka na przemiany — Włos srebrny — Głos, jakoby głos potężny rzek wielu — rzek Polski — przystąpił do mnie, i rzekł, z dziwnie łagodnym lecz bolesnym uśmiechem następujące słowa : — «Dumacie i rozprawiacie wiele o Ojczyźnie — a o tych którzy wam ją utworzyli tak dobrze jak zapomnieliście. — Jakże możecie pojąć Polskę, kiedy nie wiecie jak ją pojmowali Ojcowie wasi którzy ją w chwale widzieli. — Nie płacz — czytaj i zrozum, jeźli jeszcze możesz.» I podał mi kartę niewielką gotyckimi litery od ręki zapisaną — i znikł z oczu moich. — Jeno światłość jakowaś …More
Gdy Pasterz w dal podążał by zgubę przynieść w dłoni, kolektyw się zawiązał by owce lepiej chronić. Zjawiła się w zagrodzie komisja więc na górze, byli w niej zbój i złodziej wraz z wilkiem w owczej …More
Gdy Pasterz w dal podążał by zgubę przynieść w dłoni, kolektyw się zawiązał by owce lepiej chronić. Zjawiła się w zagrodzie komisja więc na górze, byli w niej zbój i złodziej wraz z wilkiem w owczej skórze. Narady się ciągnęły, bo goście mieli lęki by owce nie umknęły na obcych głosów dźwięki. Lecz złodziej je przekonał jak w dobrym być nastroju, zbój taniec swój wykonał a wilk dał znak pokoju. Zburzono potem bramę i okna otwierały wszerz owce, chcąc by same ze światem kontakt miały. Myśl nową owcom poddał zbój, mówiąc im: “widzicie – – nie trzeba życia oddać wystarczy bronić życie”. “Doszliśmy wreszcie w końcu” – – grzmiał do nich całkiem szczerze – “po drugim lat tysiącu jak Lepszym być Pasterzem”. Zaś złodziej co zagrodę ze skarbów czyścił licznych wilkowi dał nagrodę za sukces dialogiczny. I mieli w bród pewności, że nikt już nie ukróci ich wielkiej zuchwałości, bo Pasterz nie powróci. I żaden nie dowierzał, że grupa owiec z boku, pamięta głos Pasterza, wygląda Jego kroków. Że wstanie …More
"Polskość jest gatunkiem ducha we wszechświecie i gdzieindziej istnieje w wolnym rozwoju jako najwyższy rozkwit życia planetarnego – tutaj jest w ucisku i dopiero zdobywa sobie prawo istnienia. (…) Z …More
"Polskość jest gatunkiem ducha we wszechświecie i gdzieindziej istnieje w wolnym rozwoju jako najwyższy rozkwit życia planetarnego – tutaj jest w ucisku i dopiero zdobywa sobie prawo istnienia. (…) Z czasem się dowiemy, że ta polskość, którą w sercu czujemy, była przed początkiem ziemi, i na wielu światach już stworzyła historię swoją w geograficznych warunkach jej odpowiadających – tylko tu na ziemi, wskutek grzechu pierworodnego, który ją spaczył, przechodzi wielkie trudności, ale w końcu z pomocą polskich duchów całego wszechświata zwycięży i przez to zbawi całą ludzkość. (…) Chodzi tu zatem o to, by naród ten wybrany był wśród narodów jako Chrystus był wśród ludzi, wzorem i przykładem nieśmiertelności (…) “Do pracy a więc do pracy, wy co mi jesteście bracia, duchy słoneczne, Polacy… dalej w błękity pracować na całą wieczność… otwarta dla duchów droga – skrzydła mamy – dalej w Boga! Po dar ostatni – słoneczność… do Boga ręce podnieśmy, język rozwiązujmy niemy, synowie boży jesteśmy!…More
“Nie można w pełni ogarnąć osobowości Karola Wojtyły-Jana Pawła II bez wniknięcia w ten etap jego biografii, który związany jest z Kotlarczykiem i Teatrem Rapsodycznym” (J. Popiel – autor książki …More
“Nie można w pełni ogarnąć osobowości Karola Wojtyły-Jana Pawła II bez wniknięcia w ten etap jego biografii, który związany jest z Kotlarczykiem i Teatrem Rapsodycznym” (J. Popiel – autor książki "Teatr Rapsodyczny"")
“Zawsze jestem przy Tobie, Bracie mój, jako był Jan Apostoł przy Piotrze, a Piotr był opoką, a na tej opoce zbudowan Kościół Jego, a Kościołem Jego niech się stanie teatr (…) i niechaj w nim rozjarzy …More
“Zawsze jestem przy Tobie, Bracie mój, jako był Jan Apostoł przy Piotrze, a Piotr był opoką, a na tej opoce zbudowan Kościół Jego, a Kościołem Jego niech się stanie teatr (…) i niechaj w nim rozjarzy w zborze, w sejmie jakoby narodowej sztuki, Narodowy Duch, ten, co tęskni i płonie, a nie co frymarczy i kupczy” (List K. Wojtyły do M. Kotlarczyka z 2 listopada 1939 r.). Błogosławiony Świątkarz, Słowianin i prorok – Bądź mi miłościw – śpiewam, jak natchniony celnik – Uwielbiaj, duszo moja, pieśnią i pokorą Pana Twojego, hymnem: Święty, Święty, Święty! (…) Słowiańska Księgo tęsknot! U kresu się rozdzwoń, jak chórów zmartwychwstalnych mosiężna muzyka, pieśnią świętą, dziewiczą, poezją pokłonną i hymnem człowieczeństwa – Bożym Magnificat (K. Wojtyła: Magnificat) Określenie "kult Słowa" to cytat z pism zmarłego w lutym roku 1978 Mieczysława Kotlarczyka, o którym w liście z tego samego roku Karol Kardynał Wojtyła napisał: „Ta przyjaźń i To obcowanie – więź płynąca z Tych samych umiłowań – …More
Jeżeli rozważać K. Wojtyłę w kontekście aktora, dla którego rola była napisana 15 lat przed jego pontyfikatem. Według scenariusza zawartego w książce …More
Jeżeli rozważać K. Wojtyłę w kontekście aktora, dla którego rola była napisana 15 lat przed jego pontyfikatem. Według scenariusza zawartego w książce i filmie "Sandały Rybaka". To był on rapsodem "nowej ewangelii (ewangelizacji)". A jego warsztat aktorski był jakby wycyzelowany pod rolę "króla ducha" wystawianego na arenie światowego "teatru". Czekam na wysokobudżetową ekranizację takiego spojrzenia na K.Wojtyłę
sługa Boży
nihil quicquam
chrystusowiec
Ad maiorem Dei gloriam
Oratorium Rzymskokatolickie Polska
Jeffrey Ade