Jak wyznawcy antykatolickiego talmudu moga być dla katolika starszymi braćmi Pan Jezus nie powiedział: każdy człowiek jest mi bratem i siostrą. On powiedział: bratem i siostrą jest mi każdy, kto słucha słowa Bożego i wypełnia je. Bo jeśli ktoś nie przejmuje się wolą Bożą, a przykazania Boże zachowuje tylko wtedy, kiedy mu to wygodne - taki człowiek choćby był ochrzczony i uważał się za chrześcijanina, jest umarły (Ap 3,1). Jezus powiedział„Któż jest matką moją i braćmi? Ktokolwiek czyni wolę Bożą, ten jest moim bratem i siostrą, i matką.” (Ewangelia Marka

To przecież widać jak na dłoni, a ci nasi z RM czy rządzący Polską, mieniący się katolikami, włażą żydom w 4 litery!
---------------------------------------
"Proszę zwrócić zatem uwagę – bo to jest b. ważne dla zrozumienia dialogu, że z żydowskiego punktu widzenia lepiej jest być ateistą, niż być chrzescijaninem. Prosze zapamietać: to jest b. ważna przesłanka – lepiej być muzułmaninem, ateistą, kimkolwiek, wolnomyślicielem, nie wiadomo kim, niż chrześcijaninem. "

(...) Dlaczego więc z ostrożnościa trzeba nazywać Żydów naszymi "starszymi braćmi? Dlatego, proszę księży – Żydów w znaczeniu wyznawców judaizmu – dlatego, ponieważ są oni wyznawcami judaizmu rabinicznego. Ten judaizm rabiniczny, który wyznają, ukształtował się po 70. roku po Chrystusie w opozycji do chrześcijanstwa. Otóż chrześcijaństwo nie wyłonilo sie z judaizmu rabinicznego. Chrześcijaństwo stanowi przedłużenie, wyrosło, karmiło się judaizmem biblijnym."

Otóż to!!!
To jest żydowska metoda wyeliminowania tych, którzy mówią prawdę. Bóg zapłać Księdzu Chrostowskiemu za ten wykład, bo on obnaża prawdę o żydach.
Zresztą widoczne to było w rozmowie Pana Brauna z Szewachem Weissem.
Grzegorz Braun vs Szewach Weiss Stosunki Polsko - Żydowskie (09.07.2015)
------------------------------------------------
"Ostatnia uwaga, która pozwala nam zobaczyć, jak bardzo jest to trudne. Otóż – proszę księży – w tym wszystkim aktualnie jest ogromny impas. Dlaczego ten impas? Dlatego, że znaleźli się ludzie, którzy nazywają rzeczy po imieniu. Ponieważ Żydzi do tej pory wśród katolikow szukali takich, którzy powtarzali to, co Żydom się podobalo, albo co Żydzi chcieli słuchać. W momencie, kiedy po stronie katolickiej pojawiły się osoby, które nazywaja rzeczy po imieniu, nastąpiła próba zwekslowania ich na bok i ułożenia modelu takiego dialogu, który się Żydom podoba."

Ks. Jacek Bałemba wypowiedział kiedyś bardzo mądre słowa:

Jeśli Żyd się nawraca, to jest wielka sprawa i radość w Niebie.
Nie jest zamiarem Pana Boga judaizacja Kościoła.
Jest zamiarem Pana Boga chrystianizacja judaizmu.

Mam powód do radości jako wrocławianin: we Wrocławiu urodziła się Edyta Stein. Żydówka, kobieta myśląca, wybitna, filozof, intelektualistka, szukająca Prawdy. Jej nawrócenie to owoc uczciwości intelektualnej i otwartości na łaskę wiary. Przyjęła wiarę i chrzest w Kościele, została karmelitanką. Wierność Chrystusowi św. Teresa Benedykta od Krzyża – od Krzyża! – przypieczętowała ofiarą życia za swój naród. Jej życie spełnione w Chrystusie jest klarownym ukazaniem jedynego sensu dialogu międzyreligijnego w perspektywie ostatecznego przeznaczenia człowieka: jeśli taki dialog prowadzi do Chrystusa i Krzyża, i Kościoła, i zbawienia wiecznego – ma sens.

Biskup J.S Pelczar o żydach i masonerii:

O masonerii i Żydach:

,,Sprzymierzeńcami i kierownikami masoneryi są wreszcie żydzi. Sojusz ten jest rzeczą pewną, a nie brak nawet pisarzy i to poważnych, którzy twierdzą, że masonerya zawdzięcza żydom swój początek. Cóż zatem zdaniem przemawia ? Oto przede wszystkiem ta okoliczność, że żydzi nienawidzą z zasady i bez chęci pojednania się religii Chrystusowej, która ich opór przeciw Zbawicielowi świata potępia, jako też społeczeństwa chrześcijańskiego, od którego doznawali nieraz poniżenia i prześladowania, w zamian za krzywdy, jakie temu społeczeństwu przez lichwę, wyzysk i demoralizacyę zadawali i zadają. Konsekwentnie żydzi dążą do tego, by podkopać byt religii Chrystusowej, której Kościół katolicki jest strażnicą i ogniskiem, a społeczeństwo chrześcijańskie poniżyć i osłabić, używając do tego wszelakich środków, ponieważ zaś masonerya zwraca, jak widzieliśmy, nienawiść swoją przeciw Kościołowi i stara się zedrzeć ze społeczeństwa cechę chrześcijańską, przeto łatwo wysnuć stąd wniosek, że żydzi utworzyli masoneryę, jako jeden z pierwszorzędnych hufców w walce z chrystyanizmem.

Po wtóre, żydzi dążą wytrwale do panowania nad światem, do czego jako środek mają służyć nie tylko kapitały, giełdy, dzienniki itp. ale także walki, rewolucye i rozprzężenia pośród narodów chrześcijańskich, ponieważ jednak sama roztropność im radzi, by działali w ukryciu, przeto jako swoich pionierów wysuwają masonów, by chrześcijanie gubili chrześcijan. W tym też celu stają żydzi na czele partyi socyalistycznej, spodziewając się, że w ten sposób odwrócą od siebie burzę rewolucyi społecznej, a jeżeli po wielkich przewrotach przyjdzie do utworzenia międzynarodowej republiki kollektywistycznej, oni w niej rządzić będą.

(…) Po strąceniu z tronu Ludwika Filipa, który dla żydów był bardzo łaskawy, żyd-mason Cremieux dostał się do rządów, jako jeden z ministrów republiki; on też w r. 1860 założył powszechny związek izraelski (Alliance israelite universelle), mający jako cel jawny obronę interesów żydowskich na całym świecie, a jako cel ukryty: zbudowanie nowej Jerozolimy na gruzach tronu papieży i monarchów. Tak bowiem pismo związku p. t. Archives israelites (z r. 1861 str. 165) wyraźnie zapowiedziało, że miejsce cesarzy i papieży zajmie teraz nowe królestwo, nowa Jerozolima”.

(Masoneria – jej istota, zasady, dążności, początki, rozwój, organizacja, ceremoniał i działanie, Przemyśl 1905 r.; Wydawnictwo Ostoja 2007 r.)

Jeżeli ktoś urodził się w takim rozległym państwie jak Związek Radziecki – tam te przykłady szły w miliony – i urodził się z matki Żydówki, ale jest ateistą, komunistą-ateistą, jest Żydem, czy nie? Co powie rabin? Rabin powie – że to jest kaleczny, pokraczny, garbaty, wymagąjacy uleczenia, ale Żyd.
Idźmy dalej. A jeśli ktoś urodził się z matki Żydówki, a stał się chrześcijaninem – katolikiem, czy chrześcijaninem innego wyznania – kazus: kardynał Paryża, kard. Lustiger – jest Żydem, czy nie? Co powie rabin? Rabin powie – nie jest, nie jest Żydem.

Proszę zwrócić zatem uwagę – bo to jest b. ważne dla zrozumienia dialogu, że z żydowskiego punktu widzenia lepiej jest być ateistą, niż być chrzescijaninem. Proszę zapamiętać: to jest b. ważna przesłanka – lepiej być muzułmaninem, ateistą, kimkolwiek, wolnomyślicielem, nie wiadomo kim, niż chrześcijaninem. Zatem – proszę zauważyć – w żydowskim samookreślaniu się, w żydowskim postrzeganiu siebie, jest zawarty b. silny element antychrześcijanski. Tego musimy być świadomi, tego księża specjalnie nie przeczytają, bo o tym się głośno nie mówi.

"Żydów nie interesuje dialog teologiczny; mało tego, mają – powtarzam to raz drugi – zakaz teologicznych debat z chrześcijanami. Jeżeli nawiązują kontakty, to czynią to z przesłanek politycznych i społecznych, szukając wśród chrześcijan sojuszników do zwalczania antysemityzmu – i tylko tyle i na tym cała sprawa się kończy. Jeżeli któryś chrześcijanin nie chce być sojusznikiem w zwalczaniu antysemityzmu, stawiają go natychmiast poza nawiasem.
A co to jest antysemityzm? Tutaj też nastąpiła pewna zmiana. Aż do lat 90-tych antysemitą był ten, kto nie lubił Żydów. Od początku lat 90-tych antysemitami moga być również ci, których Żydzi nie lubią i tu się zaczyna problem – dlatego, że antesemita to może być nominacja, można zostać antysemitą z nominacji – prawda?
Jeżeli ktoś jest niewygodny, przylepia mu się etykietę antysemity. "
(Ks. Waldemar Chrostowski)

I Bogu dzięki, że Ksiądz się wycofał.
Pozostali jednak ci. których "dialog"podoba się żydom, a które szkodzą wierze katolickiej.

-----------------------------------------------------------------------------------------------

Ostatnia uwaga, która pozwala nam zobaczyć, jak bardzo jest to trudne. Otóż – proszę księży – w tym wszystkim aktualnie jest ogromny impas. Dlaczego ten impas? Dlatego, że znaleźli się ludzie, którzy nazywają rzeczy po imieniu. Ponieważ Żydzi do tej pory wśród katolikow szukali takich, którzy powtarzali to, co Żydom się podobalo, albo co Żydzi chcieli słuchać. W momencie, kiedy po stronie katolickiej pojawiły się osoby, które nazywaja rzeczy po imieniu, nastąpiła próba zwekslowania ich na bok i ułożenia modelu takiego dialogu, który się Żydom podoba.