Za każdym razem stający wobec objawień prywatnych, jeśli ma jakikolwiek Katolicki zmysł podchodzi do nich przez negację.
Jest to przezorność podobna do tego który chce uchwycić podgrzewany posiłek w naczyniu z metalowym uchwytem.
Jeden sprawdzi delikatnie palcem temperaturę uchwytu,
drugi złapie pełną dłonią - poparzy dłoń, wypuści trzymane naczynie
i obleje się wrzątkiem... O ile bardziej niebezpieczne są wszelkie "objawienia" (wszelkie bo choćby wśród nich było jakie prawdziwe,
wymieszane z fałszywymi daje jeden efekt - prawda wymieszana z kłamstwem ZAWSZE JEST KŁAMSTWEM)
Rany duszy przyjmującej kłamstwo i truciznę szatańską
są niepoliczalnie cięższe. Katolik cały depozyt ma w Świętej Tradycji,
a gonitwa za wszelkimi objawieniami i orędziami jest probierzem tych,
którzy Katolickiej Wiary w sobie nie mają - ten swój brak,
ten głód zapychają śmieciami - wybierając te, które jak najbardziej
stymulują ich emocjonalność, uczuciowość.
Oto obraz ich Wiary, którą byle emocjonalny podmuch rozpala i gasi.
Katolik stoi na skale a ci latają jak ćmy do byle żarówy.