Dlaczego naprawdę doszło do Rzezi Wołyńskiej?
Dlaczego naprawdę doszło do Rzezi Wołyńskiej? Autor: Marek Wojnar Łatwo zrzucić odpowiedzialność na wojnę stępiającą ludzkie odruchy, na bestialstwo wroga i grzechy nacjonalizmu. Czy to jednak już …Więcej
Dlaczego naprawdę doszło do Rzezi Wołyńskiej?
Autor: Marek Wojnar
Łatwo zrzucić odpowiedzialność na wojnę stępiającą ludzkie odruchy, na bestialstwo wroga i grzechy nacjonalizmu. Czy to jednak już całe wytłumaczenie ogromu zbrodni dokonanej w 1943 roku?
W dyskusji o przyczynach zbrodni wołyńskiej padają najróżniejsze argumenty. Po stronie ukraińskiej zwraca się uwagę na trudną sytuację ukraińskiej mniejszości narodowej w II Rzeczypospolitej. Rzeczywiście – Polska nie wprowadziła autonomii na terenie Galicji Wschodniej, do czego zobowiązywały ją ustalenia z państwami Ententy. Licząca między 4,5, a 6 milionów ludności mniejszość ukraińska w II RP zaznawała rozmaitych upokorzeń.
Przykładowo – liczba ukraińskich szkół pomiędzy 1924 a 1938 rokiem spadła z 2558 do 461 placówek. Stosowanie przez władze polskie w odpowiedzi na działalność sabotażową ukraińskich nacjonalistów odpowiedzialności zbiorowej (jak podczas pacyfikacji w 1930 roku) czy rozmaite akcje „wzmacniania polskości” (burzenie …Więcej
Autor: Marek Wojnar
Łatwo zrzucić odpowiedzialność na wojnę stępiającą ludzkie odruchy, na bestialstwo wroga i grzechy nacjonalizmu. Czy to jednak już całe wytłumaczenie ogromu zbrodni dokonanej w 1943 roku?
W dyskusji o przyczynach zbrodni wołyńskiej padają najróżniejsze argumenty. Po stronie ukraińskiej zwraca się uwagę na trudną sytuację ukraińskiej mniejszości narodowej w II Rzeczypospolitej. Rzeczywiście – Polska nie wprowadziła autonomii na terenie Galicji Wschodniej, do czego zobowiązywały ją ustalenia z państwami Ententy. Licząca między 4,5, a 6 milionów ludności mniejszość ukraińska w II RP zaznawała rozmaitych upokorzeń.
Przykładowo – liczba ukraińskich szkół pomiędzy 1924 a 1938 rokiem spadła z 2558 do 461 placówek. Stosowanie przez władze polskie w odpowiedzi na działalność sabotażową ukraińskich nacjonalistów odpowiedzialności zbiorowej (jak podczas pacyfikacji w 1930 roku) czy rozmaite akcje „wzmacniania polskości” (burzenie …Więcej
- Zgłoś
Portale społecznościowe
Zmień wpis
Usuń wpis
Witold Szabłowski niewątpliwie ma rację, gdy opisując losy tych, którzy na Wołyniu ratował swoich sąsiadów, pisze: Nie morduje nacja, ani religia. Mordować może człowiek i to człowieka należy winić. Należy winić człowieka jako twórcę ideologii, która wyobrażoną „naszą sprawę” postrzegała jako ważniejszą, aniżeli ludzkie życie.
Ideologią tą na pewno nie była ukraińska idea narodowa. Co więcej …Więcej
Witold Szabłowski niewątpliwie ma rację, gdy opisując losy tych, którzy na Wołyniu ratował swoich sąsiadów, pisze: Nie morduje nacja, ani religia. Mordować może człowiek i to człowieka należy winić. Należy winić człowieka jako twórcę ideologii, która wyobrażoną „naszą sprawę” postrzegała jako ważniejszą, aniżeli ludzkie życie.
Ideologią tą na pewno nie była ukraińska idea narodowa. Co więcej, sprzeciwiali się jej nawet niektórzy działacze OUN. Ale ideologią tą na pewno był destruktywny odłam ukraińskiego nacjonalizmu, który należy wiązać między innymi z nazwiskami Doncowa, Sciborskiego, Stećki, Kołodzińskiego i Bandery.
Ideologią tą na pewno nie była ukraińska idea narodowa. Co więcej, sprzeciwiali się jej nawet niektórzy działacze OUN. Ale ideologią tą na pewno był destruktywny odłam ukraińskiego nacjonalizmu, który należy wiązać między innymi z nazwiskami Doncowa, Sciborskiego, Stećki, Kołodzińskiego i Bandery.